Tempo ha que quero poñer por escrito as andanzas que anduvimos e as aventuras nas que nos envolvimos, e como se desenvolveron desde que chegamos a estas terras de América. E aquí, por fin, chega a primeira parte, na que se relata como chegamos a esta cidade de Guatemala.
Foi a viaxe interesante, digo interminable, por ser obligados a voar con esa compañía orgullo da nosa aviación, modelo de eficiencia e cortesía, asoballados, insultados e de mil maneiras maltratados por eses admirables tripulantes, de gran profesionalismo e sangue frío, capaces de atropellar co carrito o incauto pasaxeiro mentras falan a gritos ca compañeira 40 filas mais en diante. Tamén tiveron o detalle de nos perder parte da equipaxe, tradición e marca da casa, precisamente onde toda a roupa interior ía.
Entre equipaxes e istorias acontecen as primeiras dificultades idiomáticas, e son amablemente requerido a lle "mostrar la colita por favor" a unha empregada do aeroporto co obxeto de recuperar, precisamente, a roupa interior. Outras dificultades pasou miña señora, por sorpresa dos funcionarios que nunca tiveran escoitado de un lugar chamado Illas Filipinas, nen que nel houvera xente. Despois de algún debate, sobre a vida, tempo, matrimonio, fauna salvaxe, astros, materia oscura, antigos mayas, fondos mariños, a vida do mais aló e chocolatinas, algo xa cansados mais felicitados e agasallados polos funcionarios de aduanas conseguimos sair do aeroporto de La Aurora; Guatemala, ó fin
Foi a viaxe interesante, digo interminable, por ser obligados a voar con esa compañía orgullo da nosa aviación, modelo de eficiencia e cortesía, asoballados, insultados e de mil maneiras maltratados por eses admirables tripulantes, de gran profesionalismo e sangue frío, capaces de atropellar co carrito o incauto pasaxeiro mentras falan a gritos ca compañeira 40 filas mais en diante. Tamén tiveron o detalle de nos perder parte da equipaxe, tradición e marca da casa, precisamente onde toda a roupa interior ía.
Entre equipaxes e istorias acontecen as primeiras dificultades idiomáticas, e son amablemente requerido a lle "mostrar la colita por favor" a unha empregada do aeroporto co obxeto de recuperar, precisamente, a roupa interior. Outras dificultades pasou miña señora, por sorpresa dos funcionarios que nunca tiveran escoitado de un lugar chamado Illas Filipinas, nen que nel houvera xente. Despois de algún debate, sobre a vida, tempo, matrimonio, fauna salvaxe, astros, materia oscura, antigos mayas, fondos mariños, a vida do mais aló e chocolatinas, algo xa cansados mais felicitados e agasallados polos funcionarios de aduanas conseguimos sair do aeroporto de La Aurora; Guatemala, ó fin
No hay comentarios:
Publicar un comentario