Rumbo ás alturas

Na seguinte xornada alcanzamos xa gran altura, concretamente, os mais de dous mil metros sobre o nivel do mar nos que se encontra a vila de Santa Cruz del Quiché, comprobando que o que se gaña de trópico por latitude perdese por altitude, en resumo, en troques da paisaxe de cocoteiras e praias de area blanca, atopámonos nunha paisaxe de piñeiros, abetos, cedros, carballos millo e neboa. Temperatura mediante, desenvolveu a miña fermosísima e moi tropical señora unha grande afición a gastronomía local, especialmente ó tempo de ser cociñada, no que aquí apropiadamente chaman estufa.

Calefacción aparte, entramos aquí en contacto con caldos de res, de gallina, tortillas, atoles, frijoles, te jamaica, tortillas, tamales rojos, tamales negros, frijoles, quesadillas, tortillas, uacamoles, frijoles, chirmol, churrasquitos, pepianes, tortillas, kak'ikes, frijoles, ceviches, chiles rellenos, frijoles, cerveza Gallo, Cabro, Moza e Dorada e ante todo, sobre todo e en todo, frijolitos e tortillas de millo, "los tres tiempos" é dicir, almorzo, xantar e cea.